Alina and Zosia during the ceremony in Auschwitz on 27 January 2011
Alina Dąbrowska's odyssee through the concentration camps lasted three years and had three stages: Auschwitz, Ravensbrück i Buchenwald. She gave an account of this very particular journey to a participant of our project, Zofia Dłubacz from Poland.
Together they decided about how the audio programme should be composed which describes her voyage through life. This journey is still continuing and, according to Mrs Alina, in spite of everything it is a beautiful one.
Droga pani Aliny Dąbrowskiej przez obozy trwała trzy lata i miała trzy etapy: Auschwitz, Ravensbrück i Buchenwald. O tej szczególnej podróży opowiedziała Zofii Dłubacz, uczestniczce projektu.
Wspólnie stworzyły rodzaj reportażu, który opisuje jej wędrówkę przez życie. Ta wędrówka ciągle trwa i według pani Aliny mimo wszystko jest piękna.
„You didn't survive in order to live. You have little time, so you must give testimony.” These words by the Polish poet, Zbigniew Herbert, are very close to all the former prisoners, and especially to those who took part in the International Meeting 2011. Dzielą się oni swoimi przeżyciami, aby ich świadectwo historii przetrwało. Uczestnicy z grupy audio nagrali wiele z tych opowieści. Dzięki Zofii Dłubacz z Lublina zamieszczamy trzy z nich: relację pani Aliny Dąbrowskiej, Zdzisławy Włodarczyk i Krystyny Budnickiej. Czwarte nagranie to wypowiedź Profesora Ulricha Foxa o jego motywacjach do pomagania byłym więźniom, a piąte – dźwiękowa relacja z uroczystosci 66. rocznicy wyzwolenia Auschwitz Birkenau. Wszystkie nagrania są w języku polskim.
Mrs Alina Dąbrowska, więźniarka Auschwitz, Ravensbrück i Buchenwald, już przed aresztowaniem wiedziała, czym jest obóz. Mimo to przybycie na miejsce było dla niej szokiem.
Podczas powstania w getcie warszawskim pani Krystyna Budnicka przez 9 miesięcy ukrywała się w bunkrze, ktory został wykopany pod piwnicą jej rodzinnej kamienicy.
„Ocalałeś nie po to, aby żyć. Masz mało czasu, trzeba dać świadectwo.” Te słowa polskiego poety, Zbigniewa Herberta, są bardzo bliskie wszystkim byłym więźniom, a szczególnie tym, ktorzy biorą udział w Projekcie. Dzielą się oni swoimi przeżyciami, aby ich świadectwo historii przetrwało. Uczestnicy z grupy audio nagrali wiele z tych opowieści. Dzięki Zofii Dłubacz z Lublina zamieszczamy trzy z nich: relację pani Aliny Dąbrowskiej, Zdzisławy Włodarczyk i Krystyny Budnickiej. Czwarte nagranie to wypowiedź Profesora Ulricha Foxa o jego motywacjach do pomagania byłym więźniom, a piąte – dźwiękowa relacja z uroczystosci 66. rocznicy wyzwolenia Auschwitz Birkenau. Wszystkie nagrania są w języku polskim.
Pani Alina Dąbrowska, więźniarka Auschwitz, Ravensbrück i Buchenwald, już przed aresztowaniem wiedziała, czym jest obóz. Mimo to przybycie na miejsce było dla niej szokiem.
Podczas powstania w getcie warszawskim pani Krystyna Budnicka przez 9 miesięcy ukrywała się w bunkrze, ktory został wykopany pod piwnicą jej rodzinnej kamienicy.
On January 27, 2011, just before the beginning of the commemorative ceremony in Auschwitz-Birkenau, Sebastian conducted an interview with Tal (28), an Israeli participant in the International Meeting 2011. The interview is in English.
Tal works in the Ghetto Fighters' House Museum in the Kibbutz Lohamei Haghetaot. She has visited the State Museum Auschwitz three times, each time in a different setting. In the interview, Tal speaks about the implications of these differences for the way how she, as an individual, is dealing with memory and commemoration. She points out how the multi-national character of the International Meeting 2011, and the diverse composition of the group, are opening up new perspectives. Other issues which are raised in the interview are the importance of authentic places for remembering and commemorating and the (limited) possibilities which web 2.0 is offering for educational work.
On January 27, 2011, just before the beginning of the commemorative ceremony in Auschwitz-Birkenau, Sebastian conducted an interview with Dorota (25), a Polish participant in the International Meeting 2011. The interview is in two languages: the questions were posed in English, and the answers given in Polish. It deals with the significance of Auschwitz-Birkenau for herself and in Polish culture and collective memory, as well as the differences in commemorative practices depending on the specific circumstances of a visit. The topic of web 2.0 and its potential for future practices of remembering and commemorating Nazi crimes in Europe is only touched briefly before the beginning of the ceremony.
